Deze opiniebijdrage van sociaal laborant Pieter Baets werd oorspronkelijk gepubliceerd op De Wereld Morgen op 30 juli 2015. Hassan zit nog steeds opgesloten in Brugge en steun blijft welkom. (update: Hassan werd ondertussen na druk van de media vrij gelaten)
Tomorrowsucks
Na een jaar lang allerlei berichtgeving door mijn strot geduwd te krijgen over Tomorrowland, is het nu wel welletjes geweest. Afgelopen weekend zag ik in de media beelden verschijnen van allemaal mensen met een big smile op hun gezicht. Het leven is blijkbaar super mooi, fantastisch zelfs! Als je deze beelden van Tomorrowland mag geloven, leven we allemaal samen in het paradijs…
Niets is minder waar. Deze morgen heb ik bij het ontbijt de beats van David Guetta opgezet. Niet om blij rond te huppelen in huis maar om mijn woede, verdriet en frustraties te verdoezelen en een plaats te geven. Twee weken geleden werd onze jonge vriend aan huis, Hassan, opgepakt op zijn werk en overgebracht naar het ‘Centrum voor illegalen Brugge’. De naam van dit centrum windt er duidelijk geen doekjes om. Het is een gesloten centrum en het is voor wezens die niet legaal zijn. Illegalen klinkt zo bureaucratisch, maar helemaal to the point. Zeg vooral niet ‘mensen met een beperking’ voor ‘gehandicapten’, of ‘mensen zonder geldig verblijf’ voor ‘illegalen’. Nee, in Brugge zijn ze duidelijk niet op zoek naar het paradijs. Althans niet voor deze mensen.
165 vliegtuigen werden ingezet voor Tomorrowland. Ze kwamen van overal ter wereld om hier samen met de Belgen met die big smile rond te lopen in het ‘paradijs’. Het paradijs is duidelijk niet voor iedereen op deze planeet. Terwijl afgelopen zaterdag duizenden mensen samen peace, love and unity vierden (en er ook voor betaalden) op Tomorrowland, werden 1200 mensen gered in de Middelandse Zee. Mensen die zich duidelijk geen ticket noch visa naar Tomorrowland konden veroorloven, anders waren ze wel op die manier Europa binnengekomen.
Een festival van dergelijke orde, zoals Tomorrowland, is nooit gezien in het verleden. Het staat symbool voor een alsmaar meer geglobaliseerde wereld, een geglobaliseerde wereld voor de Haves uiteraard. Een wereld waarin de Haves, van welke nationaliteit dan ook (ja ook Brazilianen, Indiërs of Zuid-Afrikanen), overal naartoe kunnen reizen en overal kansen krijgen om hun leven verder uit te bouwen. Dit veelal ten koste van de Have Nots. De Have Nots moeten het doen met de status van ‘illegaal’ als ze nog maar een voet buiten de eigen landsgrenzen zetten.
Op die bewuste voormiddag ontving ik een smsje van Hassan waarin hij vertelde dat hij op het politiekantoor zat. Om 13u werd ik gebeld, hij zou binnen tien minuten aan onze deur staan om wat gerief op te halen. Tien minuten later kwamen inderdaad twee agenten samen met Hassan zonder schroom binnengewandeld in ons huis. Onmiddellijk gingen ze met hem naar boven waar nog gerief van Hassan lag. Hassan moest wat kleren bijeen verzamelen, hij kreeg er letterlijk maar vijf minuten voor en was nog half geboeid. ‘’Opdracht van Dienst Vreemdelingenzaken’’, vertelden de politieagenten, ‘’en hij gaat naar Brugge’’, kreeg ik te horen, pas nadat ik er naar vroeg. Ik kreeg een halve minuut de tijd om hem misschien wel voor de laatste keer te knuffelen. Ontredderd gaf ik hem een beeldje van een mediterende mystieke moslimmonnik die op de schouw stond, als uitdrukking van onze vriendschap en liefde voor hem.
Vreemde opdracht heeft de Dienst Vreemdelingenzaken in onze samenleving. Deze organisatie wordt ondersteund door de overheid. Ze heeft blijkbaar zodanig veel macht, dat ze onze politie de opdracht kan geven om iemand op te pakken. Zonder dat die persoon een ogenschijnlijk misdrijf heeft gepleegd. Of wel? De persoon heeft geen verblijfsstatus, en binnen het kader van de huidige wetgeving, is dat blijkbaar al een misdrijf op zich. Of de persoon nu werkt of niet, naar school gaat of niet, onze taal spreekt of niet, mogelijks gevaar loopt in eigen land of niet, gezond is of niet, verantwoordelijk genoeg is of niet of er nu veel of weinig mensen van deze persoon houden. Het doet er allemaal niet toe blijkbaar. Voor Dienst Vreemdelingenzaken zijn mensen nummers, het zijn inderdaad illegalen. Illegale wezens waar we best zo snel mogelijk vanaf geraken want ze zouden weleens onze roes in het paradijs kunnen verstoren…
Hoog tijd dat we als kritische wereldburgers samen aan een zeil trekken en de mensonwaardige praktijken om onschuldige mensen zonder verblijfsstatus op te sluiten een halt toe te roepen. Want ook jouw geliefde, vriend, collega of klasgenoot kan morgen op die manier slachtoffer worden van een repressief en inhumaan beleid. Wat zou jij doen Theo Francken als je dochter morgen thuiskomt met een illegaal lief dat overmorgen wordt opgesloten in Steenokkerzeel?
Deze opinietekst werd geschreven naar aanleiding van de mensonwaardige en beschamende opsluiting van onze vriend, collega, huisgenoot, klasgenoot, vrijwilliger Hassan. Momenteel zit Hassan nog steeds vast in de wat wij een gevangenis noemen: het gesloten ‘Centrum voor illegalen Brugge’. Hij is 19 jaar oud. Wie Hassan wil steunen kan dat via deze steunrekening: BE19 8907 3419 1112
Pieter Baets – Sociaal Laborant bij LABO vzw